Niniejsza praca zbiorowa jest pierwszą pub­likacją ukazującą szerokie spektrum zagadnień pedagogicznych obecnych w polskiej myśli neotomistycznej. Niezwykle cenne jest to, że prezentuje ona nie tylko poglądy myślicieli naj­bardziej znanych, ale i tych, którzy swoimi tekstami wywarli mniejszy wpływ, słusznie przy­pominając ich zasługi dla polskiej myśli filozoficznej. Choć można oczywiście postawić zarzut, że wielu autorów zostało pominiętych, to jednak wydaje się, że książka prezentuje bardzo dobrze myśl tych, którzy mieli największy wpływ na kształtowanie się polskiego neo­tomizmu. Odwołanie do myśli św. Tomasza z Akwinu sprawia, że obok różnic stanowisk, jednocześnie możemy zaobserwować myśli przewodnie wspólne dla wszystkich autorów. Przede wszystkim pedagogika nie jest dla niech wiedzą, którą można uprawiać w oderwaniu od innych dyscyplin filozoficznych. Na problemy wychowania rzutują w bardzo wielkim stopniu przede wszystkim poglądy z zakresu filozofii człowieka i etyki. Można nawet po­wiedzieć, że książka ta ukazuje, iż dla polskich neotomistów pedagogika jest naturalną czę­ścią całego systemu filozoficznego.

Z recenzji wydawniczej ks. dr hab. Tomasza Stępnia, prof. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego